**Kelebeklerin Askı**
Gökte ayın ondördü,pırıl pırıl bir gece,
Altında çiçek dolu,cennet gibi bir bahçe,
Süzülüp bu bahçeye,renkli iki kelebek,
Kondular birer dala,uzaklardan gelerek,
Kanatları rengarenk,gözleri kahverengi,
Yaratan yaratırken,vermiş bütün ahengi,
Evvela bakıştılar,süzerek gözlerini,
Sonra bir titremedir,sardı bedenlerin
Bilmem nekadar sürdü ki bu sessiz konuşma,
Böyle bir aşkı muhabbetle biten tanışma,
Bahçedeki kuşlar da seyrettiler bu hali,
En güzel nağmelerle,şakıyıp ney misali,
Nağmelerde gizlenen sırrı o büyük aşkın,
Terennümüydü sanki ,çalan ilahi meşkin,
Her şeyin bir sonu var,lakin dünyada heyhat,
Kelebeklerin ömrü bir kaç gün bir kaç saat,
Derken zamanı geldi açan güllerde soldu,
O rengarenk uçuşan kelebekler kayboldu,
Sonra kuşlar da sustu,bir bir uçup gittiler,
Sevgiden mahrum kalan o yeri terkettiler,
Bilmiyorum nekadar zaman geçti aradan,
Seneler sonra bir gün geçtim yine oradan.
Ne o bahçeden eser,ne o zümrüt ağaçlar,
Ne o şen kelebekler,ne de bir tek çiçek var..!!
Orhan Altınbaşak
